6, 7 en 8 januari 2009

Dinsdag
Mijn dag begon leuk,ik had meerdere dingen te doen en achteraf bleek het te veel. Ik kreeg ontzettend veel informatie en moest praten over allerlei onderwerpen en ik kreeg ook nog voor het eerst 2 uren Letse les. Aan het eind was ik errrg moe..
Bij een van de laatste kennismakingen (een vrouw met een lichamelijk gehandicapte dochter, bij wie ik straks een paar dagen in de week langskom) kreeg ik het mob nummer van een andere vrijwilliger en ze belde 'm ook gelijk, zelf wist ik echt niet wat ik moest zeggen omdat ik me zo moe voelde. De jongen vertelde dat hij vanavond nog met wat andere vrijwilligers zou afspreken. Ik ben d'r toch maar heen gegaan omdat het een goeie kans was om andere vrijwilligers te ontmoeten en dat heeft ook erg goed geholpen. Ik voelde me beter en blij en vergat dat ik eerst super moe was.


Woe. Vanochtend was ik wat zenuwachtig omdat ik voor het eerst alleen boodschappen moest doen (omdat ik een aantal dingen niet meer in huis had) en omdat ik voor het eerst alleen naar het gezin zou gaan lopen...
Met een woordenboekje ben ik naar de supermarkt gegaan. Ik had al gekeken hoe ik goeiedag moest zeggen en hoe ik er voor moest zorgen dat ik een stempel op m’ bon zou krijgen. Het ging me allemaal goed af.
Ik zei goeiedag in het Lets: 'Labien' en wees naar m’ n vorige bonnetje waarop een stempel stond en ze begreep me meteen dus ik zei 'Paldies' (bedankt). Om naar het gezin te lopen doe ik er min. 30 min over als de sneeuw een beetje plat ligt. Was erg leuk om daar weer naar toe te gaan alleen weet ik dan nooit hoe ik me dan moet opstellen en wat ik allemaal kan zeggen.

Donderdag. Ik heb gister met een meisje, ook een vrijwilliger gepraat en die heeft me uitgenodigd om mee te gaan naar een aerobic les waar zij volgens mij elke week naar toe gaan. Ik ben benieuwd...
Verder werd ik vandaag weer zo raar wakker, niet echt een blij gevoel, ik denk een wat eenzaam en wat verdrietig gevoel. Ik hoop dat het wat ligt aan hoe de bank/bed staat omdat ik elke dag wakker wordt en naar een grote lege muur moet kijken. Ik heb het gelijk aan de andere kant gezet en hoop dat ik nu elke dag wat blijer wakker wordt.
En nog even doorbijten want vanaf zaterdag/zondag is Laura, mijn huisgenoot er weer. Ze was eerst ziek waardoor ik de eerste week alleen in het huis was.

Tot gauw!

xx- Maaike Metsje